Boven het teefje en onder het reutje. Let eens op die extra wolfsklauwtjes die ze beiden hebben.
Welbeschouwd is het mastín-wereldje allesbehalve een eenheidsworst.Dat geldt overigens niet alleen voor de mastín-wereld. Als voorbeeld daar buiten zou bijvoorbeeld de onlangs genoemde Rafeiro-kennel "de Paio Pires" gelden. Een kennel waar niet alleen op bescheiden schaal de Portugese berghond Rafeiro do Alentejo wordt gefokt, maar, op even bescheiden schaal, de Cão da Serra de Aires. Dat lijkt een enorm verschil qua temperament -is dat ook wel- maar in de praktijk blijkt dat elkaar niet in de weg te zitten.
Iets vergelijkbaars lijkt aan de hand te zijn bij de Spaanse kennel "Astromelias". De meesten van ons -iedereen ?- zullen de Mastín Español op geen enkele manier associeren met de Schotse Collie. Toch wordt in de genoemde kennel (die trouwens ook gewoon in de VIB-lijst voorkomt) met beide rassen gewerkt en op bescheiden schaal gefokt.
Het type mastín waarmee gefokt wordt is niet het zware tentoonstellingstype, maar één van de iets lichtere types "werkhonden".
In Maart is uit de combinatie Denia de Cueto Negro x Florem de Picu Xiana een nestje geboren (waarmee de moeder nu op tweeëntwintig puppies uit twee nestjes zit) waarvan de bovenste twee (foto) hondjes eventueel nog te hebben zijn. Hmmm ... strict genomen is dat reutje al besproken, maar het teefje nog niet.
Een interessant gegeven is het feit dat in deze "Spaanse" kennel door de eigenaresse Duits wordt gesproken. Sommige mensen zullen dat wel aangenaam vinden, want communiceren in self-made English of touristen-Spaans valt soms toch echt niet mee ...
Wegens deze unieke positie: een geval apart.
Astromelias
- -
